Pavel Hlavaty malarz i grafik, popularyzator sztuki czeskiej, najpłodniejszy artysta w Europie, jak określa go belgijska „GRAPHIA”.
W wieku 23 lat został członkiem Związku Czeskich Artystów Plastyków, gdy był wykładowcą w średniej szkole artystyczno – przemysłowej.
Jest absolwentem szkoły plastycznej, ale studiował również historię sztuki i filozofię.
Udział w wystawie rysunku „Protest – rysunki 68”, kiedy widoczne było jego jednoznaczne stanowisko wobec armii okupacyjnych i panującego reżimu, stał się bezpośrednim powodem uwięzienia go a w następstwie izolacji artystycznej; jako człowiek „Praskiej Wiosny”, miał zakaz wykładania, publikowania i urządzania wystaw. Dopiero „aksamitna rewolucja” w 1989 roku przywróciła mu oficjalne uznanie.
Od roku 1977 Hlavaty zajmuje się wyłącznie grafiką. Ma w dorobku ponad 700 ekslibrisów, wiele prac graficznych i plakatów. Jest członkiem stowarzyszeń artystycznych i kolekcjonerskich, współpracownikiem czasopism zajmujących się sztuką. Uznaniem dla jego umiejętności był fakt, że wspólnie z innymi plastykami pracował w zespole przygotowującym Olimpiadę w Barcelonie. W 1991 roku razem z dwunastoma innymi twórcami reprezentował sztukę czeską na „Paryskim Salonie”.
Jego prace zaskakują precyzją wykonania, delikatnością kreski, ciekawą formą. Pracuje głównie w szlachetnych technikach: akwaforta i sucha igła. Prace Pavla Hlavatego są znane nie tylko w Czechach, były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych min. w Belgii, Bułgarii, Danii, Finlandii, Kanadzie, Polsce, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Włoszech. Za swoją twórczość otrzymał ponad 40 międzynarodowych nagród. W jego pracach odkrywamy inspiracje Rubensem, Szekspirem, ale przede wszystkim jego grafiki to wyraźna fascynacja kobietą, jej ciałem, erotyką jej światem. Charakterystyczne dla grafik Hlavatego jest spiętrzenie w jednej pracy wielu motywów i rekwizytów, uteatralnienie ich w niezwykle dramatyczny sposób i odrealnianie.